Sylwetki złotej jedenastki

Urodzony w 1987 r.
Bramkarz, występował w Lechu Poznań przez jedenaście lat. Bośniak w tym czasie zdobył dwukrotnie mistrzostwo Polski (2009/10, 2014/15), Puchar Polski (2008/09) oraz trzykrotnie Superpuchar Polski (2009/10, 2015/16, 2016/17). W drużynie Kolejorza zagrał 210 razy i miał okazję wyprowadzać zespół jako kapitan.

Urodzony w 1952 r., zmarł w 2018 r.
Bramkarz, wychowanek Unii Swarzędz, dwukrotny reprezentant Polski. W Lechu Poznań występował w latach 1971-1973. Swoimi interwencjami pomógł drużynie awansować do pierwszej ligi w sezonie 1971/72.

Urodzony w 1960 r.
Bramkarz, a później także trener golkiperów. Wychowanek Warty, w Lechu występował w latach 1983-1990. Dwukrotny reprezentant kraju. Mistrz Polski z 1990 r., zdobywca Pucharu Polski 1988 r., Superpucharu Polski. Zmiennik Zbigniewa Pleśnierowicza, a później pierwszy bramkarz Kolejorza.

Urodzony w 1972 r.
Bramkarz, który rozegrał największą liczbę meczów w niebiesko-białych barwach. Przez kibiców dorobił się określenia niezastąpionego, ponieważ zawsze można było na niego liczyć, niezależnie od tego, na którego bramkarza stawiał trener. W sumie rozegrał dla Kolejorza 222 spotkania, w 90 z nich zachował czyste konto. Obecnie trener golkiperów w młodzieżowych grupach Lecha.

Urodzony w 1951 r.
Bramkarz, srebrny medalista igrzysk olimpijskich w Montrealu, uczestnik MŚ w Niemczech i Hiszpanii. Jako piłkarz Lecha zdobył Złote Buty katowickiego Sportu w 1980 r. Sięgnął z Kolejorzem po Puchar Polski, potem po mistrzostwo. Po zakończeniu kariery sportowej był trenerem, a także nauczycielem wychowania fizycznego.

Urodzony w 1979 r.
Bramkarz, grał w Lechu Poznań w latach 2003-2006. W niebiesko-białych barwach wystąpił 45 razy i zdobył Puchar Polski (2003/04) oraz Superpuchar (2003/04). Jego karierę przerwała poważna choroba, aktualnie jest trenerem bramkarzy w Bruk-Bet Termalice Nieciecza.

Urodzony w 1958 r.
Bramkarz, jeden z najlepszych w historii klubu. Z Lechem związał się w 1982 r. i pozostał przy Bułgarskiej do dziś, pracuje tu jako trener. Piłkarzem Kolejorza był w latach 1982-1989, dwukrotnie świętował tytuł mistrza Polski. Jego fantastyczny refleks zapewnił drużynie wiele cennych zwycięstw.

Urodzony w 1967 r.
Bramkarz, reprezentant kraju. Urodzony w Szczecinie, w Lechu występował w latach 1989-1993. Trzykrotny mistrz Polski. Grał w drużynie niemającej sobie w lidze równych, był jej gwiazdą. Nikt nie zliczy, ile razy zmusił do rozpaczy napastników wychodzących z nim sam na sam, czy też ile obronił strzałów nie do obrony.

Urodzony w 1926 r., zmarł w 1962 r.
Bramkarz, pierwszy wychowanek Lecha Poznań w reprezentacji Polski. Obdarzony znakomitymi warunkami fizycznymi, świetną sprawnością i refleksem. W Kolejorzu, który był jak sam mówił jego pierwszym i na zawsze ukochanym klubem, zagrał tylko siedemnaście meczów.

Urodzony w 1949 r., zmarł w 1993 r.
Bramkarz, charakteryzujący się nieprawdopodobnym refleksem. Grał w Kolejorzu jedenaście lat, aż do awansu do ekstraklasy. W całej jesiennej rundzie sezonu 1971/72 wpuścił tylko cztery gole. Chwyt piłki sugestywnie określany przez trenera Edmunda Białasa: smoła w łapach. Czarodziej bramki po przygodzie ze sportem pracował w klubie.

Urodzony w 1975 r.
Bramkarz, w niebiesko-białych barwach występował w latach 2000-2003. Cechowała go odwaga i brawura w interwencjach. Z zespołem Kolejorza awansował do pierwszej ligi oraz zdobył Puchar Polski (2003/04). Od sezonu 2019/20 gra w drużynie oldbojów Lecha Poznań.

Urodzony w 1941 r., zmarł w 2008 r.
Bramkarz, debiutował w Lechu Poznań w wieku 17 lat. Sympatyczny, lubiany, naturalną swobodą i nadzwyczajną sprawnością wręcz czarował otoczenie. Najmłodszy bramkarz w dziejach Kolejorza. W niebiesko-białych barwach występował w latach 1958-1961.

Urodzony w 1954 r.
Obrońca, grywający również w pomocy. Dwukrotny Mistrz Polski oraz zdobywca Pucharu z Lechem. Reprezentant Polski. Popularny Józik był silny, nieustępliwy - zdyskwalifikowany przez Lecha na pół roku za niewłaściwy stosunek do obowiązków, co było wówczas na porządku dziennym w polskich klubach.

Urodzony w 1988 r.
Obrońca, mistrz Polski. Chociaż początek jego kariery w Kolejorzu kojarzony był głównie z kontuzjami, to z każdym kolejnym miesiącem wyrastał na prawdziwego lidera linii defensywy. W niebiesko-białych barwach rozegrał 83 mecze, w których strzelił siedem goli. Reprezentant Finlandii, niedawno zakończył swoją karierę w drużynie narodowej.

Urodzony w 1979 r.
Obrońca, z Kolejorzem zdobył mistrzostwo, Puchar, a także Superpuchar Polski. W niebiesko-białych barwach rozegrał 151 spotkań, w których strzelił dwanaście goli. Filar defensywy Lecha, waleczny, silny zawodnik. Kibice bardzo dobrze wspominają jego występy w europejskich pucharach.

Urodzony w 1953 r.
Obrońca, który określany był, jako defensor nie do przejścia. Wieloletni kapitan zespołu. Nikt lepiej od niego nie sprawdzał się w roli tzw. plastra. Nie dał pograć żadnemu groźnemu napastnikami, a Grzegorz Lato do dziś przeklina swoje mecze z Lechem. Hirek był wychowankiem Polonii Poznań, w Lechu rozegrał 367 meczów w latach 1972-1986.

Urodzony w 1973 r.
Obrońca, mistrz Polski z Kolejorzem, później zdobywał również tytuł mistrzowski grając w Olimpique Lyon. Reprezentant Polski, kapitan kadry. Uczestnik finałów mistrzostw świata w 2002 roku. Wykorzystał swoją szansę w Lechu, co zaowocowało wyjazdem do Francji i dalszymi sukcesami.

Urodzony w 1996 r.
Środkowy obrońca, reprezentant Polski, obecnie podstawowy piłkarz występującego w Premier League Southampton. Przy Bułgarskiej w bramce występuje teraz jego brat - Filip. Janek od początku słynął z nieustępliwości i agresywności. Ma na koncie mistrzostwo Polski (2015).

Urodzony w 1946 r.
Obrońca, wychowanek Lecha. W Kolejorzu występował przez dwanaście lat - od zespołu trampkarzy do seniorów. Jeden z filarów bloku defensywnego, którym kierował Jan Kaczmarek. Najlepszy czas gier popularnego Bila przypada na lata 1970-1973. W Lechu jako trener prowadził zajęcia z młodzieżą.

Urodzony w 1975 r.
Obrońca, kapitan zespołu, czołowy defensor ligi, reprezentant Polski. Wychowanek SKS 13 Poznań, od 1990 roku w Lechu Poznań. 26 kwietnia 2009 roku zaliczył swój 300-setny występ w ekstraklasie w meczu przeciwko Legii na stadionie przy ul. Łazienkowskiej, wstępując tym samym do klubu 300. W tym spotkaniu zaliczył również asystę przy golu na 1:1 Roberta Lewandowskiego. Mistrz Polski z Kolejorzem, dwukrotny zdobywca Pucharu oraz Superpucharu kraju.

Urodzony w 1977 r.
Obrońca - środkowy lub lewy, czasami defensywny pomocnik. Serb przyjechał do Polski z Portugalii i błyskawicznie Kolejorz znalazł się w jego sercu, oddając klubowi swoje poświęcenie i charakter na boisku. Mistrz Polski 2010, zdobywca Pucharu Polski 2009. W polskiej ekstraklasie rozegrał ponad 100 meczów. W 2018 roku przez kilka miesięcy był też trenerem Kolejorza.

Urodzony w 1989 r.
Lewonożny obrońca. Szkot pierwszy raz w Lechu występował w latach 2013-2015 i wywalczył z Kolejorzem mistrzostwo kraju. Umie kapitalnie uderzać z dystansu, zwłaszcza z rzutów wolnych. Latem 2021 znów pojawił się przy Bułgarskiej i ten powrót został z entuzjazmem przyjęty przez kibiców.

Urodzony w 1949 r., zmarł w 2010 r.
Obrońca, po grze w Lechu wyjechał do Francji, gdzie osiadł na stałe. Reprezentant Polski, złoty medalista olimpijski, brązowy medalista mistrzostw świata w 1974 roku. Podziwiano jego znakomitą sprawność fizyczną, a także wytrzymałość. Mówiono, że to jest piłkarz, który się nigdy nie męczy.

Urodzony w 1981 r.
Obrońca, dwukrotny mistrz Polski, a także zdobywca krajowego pucharu. Etatowy reprezentant Panamy, w 2005 roku zajął razem ze swoją drużyną narodową drugie miejsce w Złotym Pucharze CONCACAF 2005. Dla Kolejorza zagrał w sumie w 181 meczach, w których strzelił pięć golu. Po zakończeniu swojej gry w Lechu, wrócił na chwilę do Panamy, gdzie występował ponownie w ekipie Tauro FC. Od trzech lat reprezentuje wielkopolski klub - Polonię Środa Wielkopolska.

Urodzony w 1961 r.
Obrońca, członek mistrzowskiej drużyny Wojciecha Łazarka. W niebiesko-białych barwach zagrał 199 meczów w latach 1983-1990, potem jeden w 2002 r. Trzykrotny mistrz Polski, dwukrotny zdobywca Pucharu Polski. Po zakończeniu kariery trener, Lecha prowadził w 2003 roku.

Urodzony w 1948 r., zmarł w 1998 r.
Boczny obrońca, chociaż zanim przyszedł do Lecha grał również jako pomocnik i napastnik. Silny, twardy, szybki, obdarzony mocnym strzałem z lewej nogi i precyzyjnym dośrodkowaniem. Z jego podań padło mnóstwo bramek dla Kolejorza. Członek kadry narodowej, uczestnik Mundialu w 1978 r. w Argentynie.

Urodzony w 1937 r., zmarł w 2011 r.
Obrońca, grał również w napadzie i pomocy, miał przydomek "Caruso". Przed siedemnaście lat występów w Lechu Poznań. Symbol Kolejorza. Przemierzył szlak od III przez II do I ligi. Pewniak w drużynach prowadzonych przez innego lechitę z krwi i kości - Edmunda Białasa.

Urodzony w 1937 r., zmarł w 2019 r.
Obrońca, przez ponad trzynaście lat wyróżniający się zawodnik formacji defensywnej. Razem z Janem Kaczmarkiem, a wcześniej z Zygfrydem Słomą i Władysławem Sobkowiakiem budował markę żelaznej obrony. Po zakończeniu kariery trener juniorów, bramkarzy, także asystent w kadrze pierwszego zespołu.

Urodzony w 1994 r.
Obrońca, mistrz Polski z Lechem Poznań z 2015 roku oraz dwukrotny zdobywca Superpucharu Polski. Pochodzi z Sulechowa, ale wielokrotnie podkreślał, że gra w niebiesko-białej koszulce jest dla niego spełnieniem marzeń. W latach 2010-2017 założył ją 151 razy, zdobył 10 bramek i zanotował 12 asyst, po czym przeniósł się do Dynama Kijów, z którym świętował mistrzostwo Ukrainy i występował w Lidze Mistrzów.

Urodzony w 1968 r.
Boczny obrońca, nie do przejścia dla przeciwników. W Lechu Hela spędził siedemnaście sezonów. Reprezentant Polski. Po kilkuletniej grze w Bundeslidze (126 meczów) wrócił do Lecha i grał z takim samym zaangażowaniem jak zawsze, potem był trenerem i członkiem zespołu oldbojów.

Urodzony w 1964 r.
Obrońca, który świetnie grał głową. Debiutował w czasach Wojciecha Łazarka. W Lechu występował przez trzynaście sezonów, czterokrotnie zdobywając z drużyną tytuł Mistrza Polski, dwukrotnie Puchar Polski. Reprezentant Polski. Dziś jest trenerem.

Urodzony w 1958 r.
Obrońca, który w Lechu występował w latach 1979-1988, rozgrywając na Dębcu i na Bułgarskiej 232 mecze, zdobywając piętnaście bramek. Dwukrotny Mistrz Polski, trzykrotnie zdobył z Lechem Puchar Polski. Rozegrał 31 meczów w reprezentacji, przez chwilę był selekcjonerem.

Urodzony w 1945 r.
Obrońca, poszedł śladami ojca, też Tadeusza pamiętającego czasy KPW. Wybrał grę w Lechu, któremu był wierny przez czternaście sezonów. Pierwsze występy u trenerów Mieczysława Tarki i Stanisława Malczyka, potem zaufany człowiek Edmunda Białasa, przeszedł z nim szlak z III do I ligi. Trener, a także nauczyciel z wieloma sukcesami.

Urodzony w 1964 r.
Boczny, ofensywnie usposobiony obrońca, choć grywał także na środku defensywy. Występował w Lechu w latach 1986-1995, trzykrotny Mistrz Polski. Kibice na zawsze zapamiętają jego znakomite występy w Pucharze Europy, szczególnie otwierającą wynik meczu bramkę zdobytą przeciwko Panathinaikosowi na Bułgarskiej.

Urodzony w 1927 r., zmarł w 2007 r.
Obrońca, później także trener oraz prawnik. Przygodę z piłką rozpoczął w 1945 r. Przez siedemnaście lat był prawdziwą ostoją drużyny. Grywał w pomocy, ale przede wszystkim na stoperze. Z Lechem związany na zawsze. Trener koordynator grup młodzieżowych przez 25 lat. Prawdziwy symbol klubu. Prawnik ZDOKP.

Urodzony w 1929 r., zmarł w 2005 r.
Obrońca, spędził blisko szesnaście lat w Kolejorzu. Od pierwszego, seniorskiego sezonu w Ekstraklasie w 1948 r. w formacji defensywnej występował z Ryszardem Wojciechowskim, Mieczysławem Tarką oraz Zygfrydem Słomą. W kolejnym sezonie zdobył pierwszy w historii klubu brązowy medal mistrzostw Polski z udziałem popularnego Sobka.

Urodzony w 1944 r.
Obrońca, a później także trener. Seniorską przygodę w Lechu rozpoczynał w ataku, najczęściej w roli zmiennika Karola Śmiłowskiego. Znalazł zaufanie u trenera Edmunda Białasa. Przeszedł szlak z III do I ligi, w ekstraklasie był kapitanem zespołu. Przez szesnaście lat grał w niebiesko-białych barwach, najpierw jako pomocnik, potem stoper. Trener w ekstraklasie w sezonie 1993/94.

Urodzony w 1950 r., zmarł w 1989 r.
Środkowy obrońca, w Lechu był od 1974 roku aż do końca kariery. Rozegrał 248 meczów w niebiesko-białych barwach. Przedwcześnie zmarł w 1989 roku po ciężkiej chorobie. Cieszył się opinią obrońcy nie do przejścia, prawdziwej zmory napastników, walczył z ogromnym sercem, kibice go za to uwielbiali. Dwukrotny mistrz Polski, reprezentant kraju.

Urodzony w 1919 r., zmarł w 1976 r.
Obrońca, wychowanek Ligi Dębiec, a później trener. Reprezentant Polski. Wszechstronnie uzdolniony sportowo. Na poziomie profesjonalnym uprawiał w KKS także piłkę ręczną i koszykówkę. Szkoleniowiec Kolejorza. W ukochanym klubie był przez ponad trzydzieści lat.

Urodzony w 1972 r.
Obrońca, wychowanek SKS 13 Poznań, w Lechu od 1984 roku. Razem z Kolejorzem sięgnął po dwa tytuły mistrzowskie oraz Superpuchar kraju. Liczne kontuzje zahamowały jego bardzo dobrze zapowiadającą się karierę, zanim ponownie wrócił do Lecha grał m.in. w HSV Hamburg i Werderze Brema. Obecnie prezes Wielkopolskiego Związku Piłki Nożnej.

Urodzony w 1984 r.
Wszechstronny obrońca, który występował zarówno na prawej, lewej, jak i na środku defensywy. W Lechu występował w latach 2006-2012, wywalczył Puchar o mistrzostwo kraju. Potem wrócił do Kolejorza, żeby doświadczeniem wspomóc drugoligowe rezerwy. Teraz rozpoczyna przygodę trenerską w klubowej akademii.

Urodzony w 1934 r.
Obrońca, który zadebiutował w zespole trenera Mieczysława Tarki w 1957 roku. W lidze rozegrał cztery sezony, w Kolejorzu aż siedemnaście. Po zakończeniu kariery sportowej został trenerem. Z juniorami w 1995 r. wywalczył tytuł Mistrza Polski.

Urodzony w 1965 r.
Pomocnik, występujący także na pozycji napastnika. Jeden z najlepszych zawodników w historii Kolejorza, piłkarz dynamiczny, znany z rajdów siejących popłoch w obronie przeciwnika i z doskonałych, mocnych strzałów. Araś grał w kilku klubach, ale w Lechu debiutował jako nastolatek w drużynie Wojciecha Łazarka i tu w 2003 r. zakończył długą karierę.

Urodzony w 1920 r., zmarł w 1998 r.
Pomocnik, zawodnik o dobrym wyszkoleniu technicznym. Z Lechem rozegrał siedem sezonów w ekstraklasie. Trener grup młodzieżowych w latach 1967-1971. Wspólnie z Edmundem Białasem dwukrotnie prowadził drużynę seniorów Kolejorza. W tym czasie był też w składzie Rady Trenerów Lecha Poznań.

Urodzony w 1945 r.
Pomocnik, który swoją przygodę z futbolem zaczynał w Mosińskim KS. Z Lechem związał się na blisko trzynaście lat - od 1963 do 1976 roku. Zaznał smaku gier w III, II i I lidze. Piłkarz o wszechstronnym wyszkoleniu technicznym, obdarzony precyzyjnym strzałem, mistrz kluczowych akcji, po których padały gole lub sędziowie dyktowali jedenastki.

Urodzony w 1948 r.
Pomocnik, wychowanek Lecha. Przez dwanaście lat grał w III, II i I lidze. Zdobywca złotego gola przeciwko Lechii Gdańsk w boju o drugą ligę w sezonie 1970/71. Dobry przegląd sytuacji, solidne wyszkolenie to cechy popularnego Bobo. Po zakończeniu przygody zawodniczej został trenerem, także w Ekstraklasie: 1995-1996, jeden mecz w kwietniu 2000 r.

Urodzony w 1938 r.
Pomocnik, chociaż kierował defensywą Kolejorza. Dorobek strzelecki miał jednak spory. Przez cztery sezony gry w niebiesko-białych barwach strzelił osiemnaście goli. Od lat mieszka w Niemczech.

Urodzony w 1946 r.
Pomocnik, gwiazda Lecha z lat 70., członek srebrnej drużyny Kazimierza Górskiego z 1974 roku. Jego znakiem firmowym były nieprawdopodobnie mocne i celne uderzenia z dystansu, zdobył mnóstwo bramek z rzutów wolnych. W 1993 roku był trenerem Lecha.

Urodzony w 1993 r.
Ofensywny pomocnik. Szwajcar serbskiego pochodzenia, który wyróżniał się niesamowitą techniką i podaniami "na nos" do partnerów. W Poznaniu w latach 2014-2020, kiedy przeniósł się do Rubina Kazań. Mistrz Polski 2015, w polskiej lidze rozegrał 155 spotkań, w których strzelił 33 gole. Jest w czołówce obcokrajowców z największą liczbą występów w Lechu.

Urodzony w 1998 r.
Pomocnik, skrzydłowy, wychowanek Juniora Zbąszynek. Trafił w 2011 roku do akademii Kolejorza. W pierwszej drużynie zadebiutował w sezonie 2015/2016. Z każdym kolejnym miesiącem stawał się ważniejszym piłkarzem drużyny, która wywalczyła wicemistrzostwo Polski w 2020 roku. Reprezentant Polski.

Urodzony w 1949 r.
Pomocnik, a także napastnik, po zakończeniu kariery piłkarskiej został trenerem. Przez kilka sezonów kluczowa postać w ofensywie Lecha. Trener Jerzy Kopa nie wyobrażał sobie Lecha bez tego gracza. Specjalista od strzelania decydujących, zapewniających drużynie punkty goli. Trzykrotny reprezentant Polski, jego talent dostrzegł Kazimierz Górski, powołując go do reprezentacji Polski. Debiutował w meczu przeciwko Haiti 13 kwietnia 1974.

Urodzony w 1964 r.
Pomocnik, występował w Lechu od 1983 do 1995 roku. Mało jest zawodników, którzy dali swemu klubowi tak wiele. Nieprawdopodobnie pracowity, aktywny na boisku. Przy tym niezwykle skromny, nigdy nie ubiegał się o zaszczyty, choć jego sukcesy są duże - zdobył cztery mistrzowskie tytuły. Z Kolejorzem sięgnał również po dwa Puchary Polski i Superpuchary.

Urodzony w 1986 r.
Białoruski ofensywny pomocnik przyszedł do Poznania zimą sezonu 2009/10 i wiosną dołożył swoją cegiełkę do mistrzostwa kraju, strzelił m.in. zwycięskiego gola w Chorzowie kolejkę przed końcem rozgrywek. Uczestniczył w niezapomnianej kampanii pucharowej z bojami z Manchesterem City i Juventusem. Obecnie pomaga swoim doświadczenie w drugoligowych rezerwach Kolejorza.

Urodzony w 1943 r., zmarł w 1993 r.
Pomocnik, rozgrywający, wychowanek Lechii Zielona Góra. W Kolejorzu spędził sześć lat, walnie przyczyniając się do awansu do powrotu Lecha Poznań do ekstraklasy w 1972 roku.

Urodzony w 1955 r.
Pomocnik, w Lechu grał przez jeden sezon, który zwieńczył tytułem mistrzowskim. Reprezentant Polski. Brązowy medalista na mundialu w 1982 roku. Niedoceniony jako reżyser gry. W kadrze debiutował w tym samym dniu, co Zbigniew Boniek, w roli jego zmiennika w meczu przeciwko Argentynie. Po zakończeniu kariery piłkarskiej był trenerem.

Urodzony w 1995 r.
Pomocnik, niesamowicie pracowity gracz środka pola, który zawsze słynął z zadziorności i agresywności. Mistrz Polski z Lechem w 2015 roku, był wówczas podstawowym zawodnikiem zespołu trenera Macieja Skorży. Wywalczył też Superpuchar. Dziś podbija włoskie boiska - najpierw w Sampdorii, teraz w Torino. Wciąż bije licznik jego występów w reprezentacji Polski.

Urodzony w 1988 r.
Węgierski skrzydłowy. Bomby z dystansu zakończone pięknymi golami, a także podania zewnętrzną częścią stopy - to jego firmowe zagrania, które przypadły do gustu kibicom Kolejorza. W sezonie 2013/2014 zaliczył w ekstraklasie 13 asyst, dołożył też do tego 9 goli. Przy Bułgarskiej występował w latach 2012-2016. Mistrz Polski 2015.

Urodzony w 1950 r.
Pomocnik Lecha przez dziewięć sezonów. Znalazł pewne miejsce w szukającym nowych rozwiązań gry zespole prowadzonym przez trenera Janusza Pekowskiego. U kolejnych szkoleniowców również był podstawowym graczem. Wiele lat dobrej, na właściwym poziomie gry. Dobrze zapamiętany przez kibiców Kolejorza.

Urodzony w 1956 r., zmarł w 2003 r.
Pomocnik występujący w Lechu w sezonie 1983/84 i po powrocie z Francji na przełomie lat 1986/87. Okres poznański był najlepszym w jego karierze, był liderem drużyny, zdobywcą pięknych bramek. Znak firmowy to precyzyjny strzał i doskonałe podanie lewą nogą. Kibice najlepiej pamiętają go ze zwycięskiego meczu z Legią.

Urodzony w 1999 r.
Środkowy pomocnik, który zgodnie z przepisami traktowany jest jak wychowanek Lecha. Potrafi kapitalnie uderzyć zza pola karnego, kibice oklaskiwali jego piękne gole strzelane w ten sposób. Z Kolejorzem wywalczył wicemistrzostwo Polski, awansował także w kapitalnym stylu do fazy grupowej Ligi Europy (2020). Rekordowy transfer piłkarza z polskiej ligi - odszedł do angielskiego Brighton.

Urodzony w 1967 r.
Pomocnik, do Kolejorza przyszedł z krakowskiej Wisły, w każdym z tych klubów mógł się pochwalić wielkimi osiągnięciami. W Lechu zdobył dwa razy mistrzostwo, a także sięgnął po Superpuchar Polski. Reprezentant kraju. Zdolności piłkarskie popierał pracą i wszechstronnością.

Urodzony w 1981 r.
Środkowy pomocnik, który był motorem napędowym Kolejorza, ale miejsce w sercach kibiców na zawsze zyskał dzięki bramce zdobytej w 121. minucie rewanżu z Austrią Wiedeń w 2008 roku. Na koncie ma krajowy puchar (2009), przez dłuższy czas zakładał kapitańską opaskę. Z Lecha trafił na dłuższy czas do reprezentacji narodowej, w której zagrał na Euro 2012.

Urodzony w 1945 r.
Pomocnik, reżyser gry, skuteczny egzekutor. Jako piłkarz występował w Lechu przez piętnaście sezonów w III, II i I lidze. Świetny technik, wieloletni kapitan drużyny. Później - po zakończeniu kariery piłkarskiej - sprawdzony w Kolejorzu w roli trenera, a także kierownika. W tercecie z Henrykiem Wróblem i Hieronimem Barczakiem był również opiekunem zespołu oldbojów.

Urodzony w 1958 r.
Pomocnik, który w Lechu debiutował jako nastolatek i od pierwszych meczów robił furorę jako błyskotliwy technik taki, co lewą nogą zawiąże krawat. Kibice chodzili na mecze głównie po to, by oglądać rajdy, akcje, strzały i gole Okonia. Reprezentant Polski. Z orzełkiem na piersi występował w latach 1977-1987, zaliczył 29 spotkań. Przed trzydziestoma laty kibice wybrali go najlepszym piłkarzem w historii Lecha.

Urodzony w 1986 r.
Skrzydłowy, który występował przy Bułgarskiej w latach 2013-2017. Wydatnie przyczynił się do wywalczenia przez Lecha mistrzostwa Polski w 2015 roku, dołożył też dwa Superpuchary. W 117 ligowych występach w Lechu strzelił 20 goli.

Urodzony w 1985 r.
Skrzydłowy, reprezentant Polski. Do Poznania trafił z Wisły Płock w 2008 roku i z miejsca stał się podstawowym graczem poznańskiej ekipy. Błyskotliwy, nieszablonowy, doskonale rozumiejący się na boisku z Robertem Lewandowskim. Tylko obecnej gwieździe Bayernu Monachium ustąpił w klubowej klasyfikacji strzelców w mistrzowskim sezonie 2009/2010. W niebiesko-białych barwach dorzucił też Puchar Polski, zdobył zresztą jedyną bramkę w finale z Ruchem Chorzów w 2009 roku.

Urodzony w 1933 r.
Pomocnik, piłkarz o wszechstronnych umiejętnościach. Gra w piłkę popularnemu Solskiemu sprawiała dużą satysfakcję. Debiutował w 1954 roku w pojedynku przeciwko Ruchowi Chorzów. Trener Mieczysław Tarka widział w nim napastnika, później grał jednak w pomocy i obronie, wszędzie jako pewniak do występu w wyjściowej jedenastce. Ostatecznie w Kolejorzu grał przez trzynaście sezonów.

Urodzony w 1972 r.
Ofensywny pomocnik, występował Lechu w latach 1992-1999, potem 2002-2004. Zdobywca czterdziestu bramek, w tym wielu niezwykle ważnych, zapewniających zespołowi zwycięstwa. Zenek, jak nazywali go kibice, był zawodnikiem, na którego w trudnych sytuacjach można było liczyć najbardziej. Z Kolejorzem sięgnął po mistrzostwo, Puchar, a także Superpuchar kraju. 19 czerwca 1999 roku zagrał w spotkaniu reprezentacji Polski z Nową Zelandią.

Urodzony w 1960 r.
Pomocnik, człowiek o stalowych płucach, potrafiący biegać z dużą prędkością przez 90 minut. Jego rajdy, po których celnie strzelał albo obsługiwał kolegów, były nie do przecenienia. W Lechu występował w latach 1985-1989 z krótką przerwą na grę w FC Sankt Pauli. Z Kolejorzem zdobył Puchar Polski.

Urodzony w 1979 r.
Pomocnik, wychowanek Sokoła Pniewy, w Lechu występował dwukrotnie. Najpierw w latach 1997-2000, później powrócił do Kolejorza w 2003/04 i w niebiesko-białych barwach sięgnął po Puchar oraz Superpuchar kraju. Zadebiutował w reprezentacji Polski 11 lipca 2004 roku w zremisowanym 1:1 meczu przeciwko USA..

Urodzony w 1967 r.
Pomocnik, który przez dwanaście lat gry dla Lecha (1982 - 1994), zaliczył 245 spotkań, zdobył w nich 36 bramek. Zazwyczaj były one dużej urody, bo specjalizował się w bardzo mocnych, precyzyjnych strzałach z dystansu. Słynął z pracowitości, nieustępliwości w grze. Typowy król środka pola. W reprezentacji Polski zagrał w siedmiu meczach.

Urodzony w 1951 r.
Ofensywny pomocnik, czasami napastnik, a pod koniec występów w Lechu obrońca. Tuptuś wyróżniał się dużym wzrostem i doskonałą grą głową. Zdobył mnóstwo ważnych bramek, m.in. historyczną, pierwszą na stadionie przy ulicy Bułgarskiej. Z zawodu inżynier, studiował też na poznańskiej Akademii Wychowania Fizycznego.

Urodzony w 1987 r.
Ofensywny pomocnik. Bośniak był ulubieńcem kibiców ze względu na swoją nienaganną technikę i kapitalna zmysł do gry kombinacyjnej i nieszablonowe podania otwierające drogę do bramki. Potrafił notować dwucyfrowe liczby asyst. Przy Bułgarskiej spędził cztery sezony, zdobył mistrzostwo Polski w 2010 roku oraz Puchar Polski rok wcześniej, brał udział też w niezapomnianych bojach w europejskich pucharach.

Urodzony w 1988 r.
Środkowy pomocnik, który trafił do Poznania w 2018 r. i od razu przywitał się z kibicami pięknym golem strzelonym nożycami przeciwko Wiśle Płock. Jeden z liderów obecnego Lecha, pełnił funkcję kapitana zespołu. Świetne występy w europejskich pucharach, kiedy lechici kroczyli do fazy grupowej Ligi Europy w 2020 roku.

Urodzony w 1984 r.
Środkowy pomocnik, przy Bułgarskiej występował w latach 2012-2019. Był kapitanem drużyny, która wywalczyła mistrzostwo kraju w 2015 roku, a także dołożyła dwa Superpuchary. Doświadczony ligowiec, który znajduje się w ścisłej czołówce Klubu 300, czyli grona piłkarzy mających na koncie co najmniej 300 występów w najwyższej klasie rozgrywkowej.

Urodzony w 1925 r., zmarł w 1993 r.
Napastnik, wychowanek Lecha, pierwszy z tercetu ABC, ps. "Diabeł", postrach bramkarzy. Siedmiokrotnie reprezentował Polskę w drużynie A, tyle samo w B. Trzykrotny król strzelców I ligi. W meczu z Szombierkami (1950) zdobywca sześciu bramek. Znalazł się w elitarnym Klubie 100. Najlepszy strzelec w historii Kolejorza w ekstraklasie (138 goli).

Urodzony w 1919 r., zmarł w 2017 r.
Napastnik, wychowanek KPW. Uczestnik konspiracyjnych rozgrywek w okresie okupacji. Po wojnie występował w drużynie KKS trenera Franciszka Bródki, aż po awans do ekstraklasy w 1948 r. Najlepsze lata kariery zabrała mu wojna, z gry wycofał się po groźnej kontuzji w wyjazdowym meczu z Tarnovią. W Kolejorzu rozegrał ponad 300 spotkań. Skuteczny napastnik, mistrz asyst.

Urodzony w 1919 r., zmarł w 1991 r.
Napastnik, wychowanek Kolejorza, drugi z tercetu ABC. Pierwszy w historii klubu reprezentant Polski, w biało-czerwonych barwach zadebiutował 4 kwietnia 1948 roku. Lech to było całe życie Pana Edka, nigdy nie opuścił poznańskiego klubu. Po zakończeniu kariery piłkarskiej był oddanym trenerem. Jako szkoleniowiec z pierwszym zespołem Kolejorza przeszedł szlak z III ligi do I, do niego należy klubowy rekord 61 spotkań bez porażki!

Urodzony w 1922 r., zmarł w 2010 r.
Napastnik, trzeci z tercetu ABC, spośród tej trójki miał najwyższe oceny za umiejętności techniczne. Reprezentant Polski. W Lechu występował przez pięć sezonów w ekstraklasie. Od wiosny 1940 roku był w szeregach AK, dowódca oddziałów szturmowych w Powstaniu Warszawskim. Po zakończeniu kariery piłkarskiej był trenerem Kolejorza w latach 1959-1961 oraz 1964. Publicysta, rzecznik prasowy, a także kronikarz klubu.

Urodzony w 1969 r.
Napastnik, wychowanek Polonii Poznań, w Lechu grał trzykrotnie (w latach 1991-1995, 1996 po powrocie ze Szwajcarii i 2006-2007). Przy Bułgarskiej rozpoczął i zakończył swoją wielką piłkarską karierę. Był zawodnikiem wysokim, ale o doskonałej koordynacji, groźny i skuteczny snajper.

Urodzony w 1931 r., zmarł w 2018 r.
Napastnik, wychowanek Lecha, ps. "Nunuś". Piętnaście lat występów na boiskach ekstraklasy oraz II ligi, debiut odnotował w wieku niespełna osiemnastu lat w czasie walki Kolejorza o najwyższą klasę rozgrywkową. Świetny technik, a także skuteczny strzelec. Po zakończeniu kariery sportowej pracownik PKP, został oddelegowany jako osoba odpowiedzialna za nadzorowanie budowy stadionu przy Bułgarskiej. Po zakończeniu prac budowlanych przez wiele lat zarządzał obiektem Lecha.

Urodzony w 1990 r.
Napastnik, król strzelców polskiej ekstraklasy, do Kolejorza trafił z niemieckiego TSV Monachium. Reprezentant Danii. W koszulce z kolejowym herbem rozegrał 119 meczów, w których strzelił 65 goli i zanotował osiem asyst. Przez trzy lata gry w Lechu pobił wiele osobistych, a także klubowych rekordów. Snajper Kolejorza nie tylko stał się najlepszym obcokrajowcem, jeśli chodzi o zdobyte bramki, ale także uplasował się na 4. miejscu wśród topowych napastników Lecha notujących trafienia w ekstraklasie.

Urodzony w 1993 r.
Napastnik, do Lecha przyszedł z niemieckiego 1. FC Nürnberg, niedawno rozegrał swój pięćdziesiąty mecz w niebiesko-białych barwach, Król strzelców Ligi Europy (licząc mecze eliminacyjne oraz fazę pucharową). Od początku sezonu 2021/22 pełni funkcję kapitana drużyny. Silny, waleczny napastnik, dla którego - jak sam podkreśla - ważniejsze jest dobro drużyny od swoich indywidualnych osiągnięć.

Urodzony w 1939 r.
Napastnik, wychowanek Lecha. W zespołach seniorskich Kolejorza grał osiem sezonów, w tym dwa w ekstraklasie. Asystent trenera i samodzielny trener w drugiej części sezonu 1984/85 oraz całym 1985/86, kiedy niebiesko-biali w okresie przebudowy plasowali się dwukrotnie na 4. miejscu.

Urodzony w 1970 r.
Napastnik, jeden z najlepszych w historii polskiej piłki, król strzelców igrzysk olimpijskich w 1992 roku, a także polskiej ligi dwa lata wcześniej. Grał w czołowych klubach Europy, m.in. w Sportingu Lizbona czy VfL Wolfsburg. Wielką karierę zaczął w Lechu, dwukrotnie zdobywając z klubem po mistrzowski tytuł. W 95 meczach zdobył dla Lecha 43 bramki.

Urodzony w 1997 r.
Napastnik, wychowanek Kolejorza, w Lechu rozegrał 117 meczów, w których strzelił 27 goli. Jeden z pięciu zawodników w historii polskiej ekstraklasy, któremu udało się strzelić swojego pierwszego gola przed ukończeniem 17. roku życia. Mistrz Polski w sezonie 2014/15, wtedy też razem z zespołem wywalczył Superpuchar kraju. W 2017 roku znalazł się na liście 98 zawodników nominowanych do nagrody "Golden Boy", przyznawanej przez dziennikarzy dla najlepszego piłkarza do 21. roku życia grającego w Europie.

Urodzony w 1988 r.
Napastnik, obecnie jeden z najlepszych zawodników świata, który w 2021 roku zdobył drugie miejsce w rankingu Złotej Piłki France Football, a także europejskiego Złotego Buta. Po odejściu z Kolejorza występuje w lidze niemieckiej (najpierw Borussia Dortmund, teraz Bayern Monachium). W sumie w Lechu rozegrał 82 mecze, w których strzelił 41 gole. Mistrz Polski w sezonie 2009/10, w Poznaniu świętował także Puchar Polski oraz Superpuchar, wywalczył również koronę króla strzelców ekstraklasy.

Urodzony w 1959 r.
Napastnik, jeden z najlepszych strzelców Kolejorza, partner Mirosława Okońskiego w ataku, ps. "Maradona". Grał w Kolejorzu w latach 1981-88. Kibice najlepiej pamiętają go z pucharowych występów, np. przeciwko Athletic Bilbao. Dwukrotny mistrz Polski, trzykrotny zdobywca Pucharu Polski.

Urodzony w 1962 r.
Napastnik pochodzący z Płocka, który odniósł z Lechem wielkie sukcesy Zdobywca mistrzostwa kraju i Superpucharu w 1990 roku, a także Pucharu Polski dwa lata wcześniej. Dla Kolejorza strzelił 41 goli. Przeszedł do historii jako zdobywca bramki w zremisowanym wyjazdowym meczu z Barceloną (1988 r.).

Urodzony w 1966 r.
Napastnik, ps. "Guma" lub "Gumiś", urodzony w Przemyślu. W Kolejorzu występował przez trzy ligowe sezony (lata 1992-94), w tym czasie rozgrywając na polskich boiskach 85 meczów i strzelając 48 goli. Razem z Lechem zdobył tytuł mistrzowski w 1993, a rok wcześniej sięgnął po Superpuchar Polski. Dwukrotnie wywalczył również tytuł króla strzelców w niebiesko-białych barwach. Charakteryzował się dynamiką, szybkością oraz walecznością.

Urodzony w 1972 r.
Napastnik, występujący czasami jako ofensywny pomocnik. Wychowanek Kolejorza. Zdobywca 108 bramek w 319 ligowych meczach, wszystkie w niebiesko-białych barwach. Król ligowych strzelców w sezonie 2006/07. Grał w reprezentacji narodowej (pierwszy wychowanek Lecha, który po prawie pół wieku przerwy zagrał w koszulce z orzełkiem na piersi) i klubach Bundesligi.

Urodzony w 1983 r.
Napastnik, mistrz Polski w sezonie 2009/10, zdobywca Pucharu, a także krajowego Superpucharu. Reprezentant Peru. W Kolejorzu rozegrał 82 spotkania, w których strzelił 33 gole. W styczniu 2009 roku został wybrany przez gazetę "Diaro Ojo" najlepszym peruwiańskim piłkarzem grającym za granicą w tamtym sezonie.

Urodzony w 1998 r.
Napastnik, król strzelców polskiej ekstraklasy. W Kolejorzu rozegrał 73 mecze, w których strzelił 45 goli. Przy Bułgarskiej zastępował Roberta Lewandowskiego, a kibice Kolejorza pamiętają go z wielu bardzo istotnych goli. Jednym z najważniejszych meczów w karierze Łotysza było starcie w Turynie, gdzie snajper zdobył trzy bramki. To nie był jedyny jego hat-trick, ponieważ czterokrotnie zaliczył takie osiągnięcie.

Urodzony w 1941 r.
Napastnik, absolwent Politechniki Poznańskiej, inżynier mechanik. Kiedy przyszedł na pierwszy trampkarski mecz na początku lat 50., trenerzy powiedzieli mu, że jest za mały. Piłkarsko przedstawiał się za to nienagannie. W pierwszym roku seniorskim tworzył atak z Łucjanem Gojnym i Karolem Śmiłowskim. Marzył, by zagrać z Teodorem Aniołą. Spóźnił się o sezon. Spędził dziewięć lat w Lechu.

Urodzony w 1951 r.
Napastnik, gwiazda drużyny z lat 1971-1982. Zawodnik znany z ciągu na bramkę, szybkości, niezwykłej odwagi. Jak mówiono: "wkładał głowę tam, gdzie inni nie włożyliby nogi". Skutkiem gry z wielkim poświęceniem było kilka ciężkich kontuzji. Zdobywca 31 bramek dla Lecha.

Urodzony w 1981 r.
Napastnik, wychowanek Huraganu Pobiedziska, w Lechu w sumie rozegrał ponad 140 meczów, w których strzelił 32 gole. Reprezentant Polski. Ambitny, waleczny zawodnik, swój najlepszy ligowy sezon odnotował w 2013 roku, kiedy na polskich boiskach zdobył jedenaście bramek

Urodzony w 1968 r.
Napastnik, rozgrywający, ps. "Trzeci" lub "Franek". W Lechu rozegrał dziewięć ligowych sezonów, razem z Kolejorzem sięgnął po Puchar Polski w 1988 roku, Superpuchar w latach 1990 i 1992, a także trzykrotnie cieszył się z tytułu mistrzowskiego (1990, 1992, 1993). Reprezentant Polski. Jeden z najbardziej niekonwencjonalnych graczy, cieszył oko dynamiką pomysłowych akcji. Występował także m.in. w Hiszpanii.

Urodzony w 1927 r., zmarł w 1978 r.
Napastnik, występujący również na skrzydle. Po zakończeniu kariery był trenerem zespołów młodzieżowych. Piętnaście sezonów spędził na Dębcu, a kibice Kolejorza uwielbiali popisy popularnego Florka. Mistrz dryblingu i precyzyjnych podań. Niewielki wzrost, ale wielkie serce do gry, także do piłkarskiej młodzieży, z którą latami pracował.

Urodzony w 1948 r.
Napastnik, gwiazda drużyny, która wiosną 1972 r. wywalczyła awans do I ligi. Jego specjalnością były efektowne, widowiskowe rajdy prawym lub lewym skrzydłem, zdobył wiele bramek po strzałach głową. Rozegrał trzy mecze w reprezentacji narodowej Kazimierza Górskiego.

Urodzony w 1976 r.
Napastnik, czasami występujący jako ofensywny pomocnik. W Lechu występował przez trzy sezony, rozgrywając 56 meczów, a także strzelając dwadzieścia goli. Jako junior występował na pozycji rozgrywającego, z wiekiem stał się snajperem. Reprezentant Polski.