Udany debiut Keity

We wczorajszym meczu z Piastem Gliwice w barwach Lecha Poznań zadebiutował Muhamed Keita. Gambijczyk z norweskim paszportem uporał się już z urazem stawu skokowego, którego nabawił się w swoim ostatnim meczu dla Stromsgodset Drammen i jest do dyspozycji trenera Mariusza Rumaka.

W minioną środę Keita z całym zespołem poleciał do Estonii, jednak jego i Macieja Gostomskiego zabrakło w kadrze na mecz z Nomme Kalju. Było niemal pewne, że Muhamed zadebiutuje w niedzielnym spotkaniu z Piastem, ale chyba niewielu kibiców spodziewało się, że zagra od pierwszej minuty.

Tym czasem taka była decyzja szkoleniowca Kolejorza i w pierwszych minutach to Keita był najlepszym piłkarzem Lecha. Raz za razem szarżował lewym skrzydłem, gdzie kompletnie nie mógł sobie z nim poradzić Adrian Klepczyński. Nowy nabytek Kolejorza próbował uświetnić debiut golem, ale dobrze interweniował Alberto Cifuentes albo jego strzały mijały światło bramki.

Odpowiedzialny w klubie za sprawy sprzętowe Eugeniusz Głoziński przyznał, że tak szybkiego zawodnika w Kolejorzu jeszcze nie widział. A pan Geniu w Lechu jest od połowy lat 70-tych, więc widział wiele. W tym całkiem niedawno Aleksandara Tonewa, który dla obrońców ekstraklasowych był absolutnie nie do dogonienia.

Keita w meczu z Piastem pokazał, że szybkość jest jego ogromnym atutem, ale można też było odnieść wrażenie, że błyskotliwego skrzydłowego stać na jeszcze szybsze poruszanie się po boisku. - Po kontuzji nie jestem jeszcze gotowy do gry w pełnym wymiarze czasowym. Z każdą minutą czułem coraz większe zmęczenie. Jestem pewien, że z każdym meczem będzie coraz lepiej. Lepsza kondycja wpłynie na moją skuteczność i jeszcze większą efektywność w grze, bo na razie brakuje mi jeszcze dokładności - nie kryje Keita.

W niedzielę sił starczyło mu na godzinę. W tym czasie zdołał pokazać kilka bardzo ciekawych akcji i występem przeciwko Piastowi na pewno rozbudził oczekiwania kibiców. Jeśli dojdzie do optymalnej formy, to identycznie jak Tonew może stać się dla ekstraklasowych obrońców znikającym punktem, którego nie da się już dogonić.