"Oby takich bramek było jak najwięcej"

Dziewięćdziesiąt minut plus to, co doliczy sędzia - w każdej sekundzie gry może paść bramka. Lechici w dziesięciu ligowych kolejkach znaleźli sposób na pokonanie golkipera rywali siedemnastokrotnie, co jest drugim wynikiem ekstraklasy. Najwięcej - bowiem sześć - trafień zanotowali w ostatnim kwadransie spotkania.

- To ciekawa kwestia, warta przeanalizowania na tle przeciwników. Pokazuje staranność wykonywania założeń przez zawodników, a także ich przygotowanie mentalne - mówi trener przygotowania motorycznego, Karol Kikut. - Chłopacy chcą walczyć do końca, wiedząc, że nawet w ostatnich sekundach mogą przechylić szalę zwycięstwa na swoją korzyść. Świadczy to również o piłkarzach, którzy wchodzą na boisko z ławki rezerwowych. Wszyscy mają dobre predyspozycje motoryczne i są wartością dodaną do zespołu. Napędzają akcje w końcówkach spotkań - dodaje.

Gole strzelone w ostatnich minutach spotkań niejednokrotnie dawały lechitom cenne punkty. Szczególnie ważne okazały się trafienia zanotowane w Gliwicach, Bełchatowie oraz Zabrzu. Zagwarantowały im bowiem aż siedem "oczek". - Oby takich bramek było jak najwięcej. Dobrze, że na przestrzeni całego spotkania nie tracimy nic ze swojego sposobu gry. Nie odpuszczamy, cały czas jesteśmy konsekwentni. To wypadkowa kwestii motorycznych, założeń taktyczno-technicznych oraz działań zespołowych, które zawodnicy realizują na boisku - komentuje Kikut.

Szczególnie niebezpieczni w tym kwadransie gry są napastnicy Kolejorza, Christian Gytkjaer i Paweł Tomczyk. To oni zdobyli aż pięć z sześciu bramek niebiesko-białych w tym kluczowym fragmencie meczu. Warto podkreślić, że 21-latek dwukrotnie pełnił wówczas rolę "jokera".

- Paweł to przykład zawodnika o pewnych zdolnościach motorycznych, abstrahując od piłkarskich, który ma predyspozycję do szybkiej i dynamicznej gry. Ewidentnie jest to plusem, gdy wchodzi z ławki rezerwowych. Siłą rzeczy, maldując się na boisku w końcówkach, świeżością przeważa nad przeciwnikiem. Zrobił również duży postęp, jeśli chodzi o wytrzymałość. Co do Christiana, myślę, że to kwestia jego silnej mentalności. Zawsze chce grać do końca i strzelać gole - tłumaczy szkoleniowiec.

To nie pierwszy sezon, w którym umiejętność zachowania koncentracji i wykorzystania błędów przeciwnika jest mocną stroną Kolejorza. Pomimo że w statystykach prędkości bądź przebytego dystansu zdarza mu się odstawać od rywala, przechylanie szali zwycięstwa w ostatnich sekundach spotkań jest jednym z aspektów będących jego "znakiem firmowym". Dało się to bowiem zauważyć już w poprzednich rozgrywkach ekstraklasy.