"Każdy z zawodników postawił krok do przodu"

Latem 2017 roku młodzieżowe rozgrywki do lat 15 i 17 przeszły reformę, w ramach której zostały one podzielone na cztery grupy międzyregionalne. Lechici rywalizują w grupie B z drużynami z województw Kujawsko-Pomorskiego, Pomorskiego, Zachodniopomorskiego oraz Wielkopolski. Do tej pory w pierwszej części sezonu zaledwie jedna ekipa zwyciężała wszystkie swoje spotkania, a było to Zagłębie Lubin jesienią 2017 roku. Po trzech latach wyczyn ten powtórzyli podopieczni szkoleniowca Bartosza Bochińskiego, którzy zapewnili sobie tytuł najlepszej drużyny swojej stawki na trzy kolejki przed końcem.

Tym samym nawiązali zresztą do drugiej połowy minionego roku, kiedy również juniorzy młodsi Kolejorza sięgali po mistrzostwo grupy B. Przed tą kampanią doszło do wielu rotacji kadrowych, sporo lechitów zasiliło szeregi juniorów starszych, natomiast w ich szatni zameldowała się większość byłych już podopiecznych Marcina Kardeli i Jędrzeja Łągiewki. Świetne przygotowanie urodzonych w 2005 roku graczy i szkoleniową działalność swoich kolegów po fachu praktycznie od początku współpracy z tymi pierwszymi podkreśla zresztą trener Bochiński.

- To wyselekcjonowana grupa, która miała za sobą dobrze przepracowany sezon oraz okres pandemii, podczas którego trenerom Kardeli i Łągiewce udało się utrzymać ją we wcześniej osiągniętej dobrej dyspozycji. Różnice między poszczególnymi zawodnikami są niewielkie, nie ma wyraźnie pierwszego w całej drużynie i takiego, który by do niej nie pasował. Wiedzieliśmy, że mierzymy się z wysokim potencjałem, wdzięcznym do pracy od pierwszej jednostki treningowej. Naszą rolą było już kontynuowanie rozwoju zarówno tych zawodników z rocznika 2005, ale i tych urodzonych w roku 2004, których deficyty i potencjał znaliśmy z zeszłych rozgrywek. Do tego trzeba było stworzyć im odpowiednie środowisko i ta sztuka nam się udała - przyznaje opiekun zespołu do lat 17.

Wynik sportowy to jedno, ale znacznie bardziej istotny dla niego będzie styl, w jakim osiągnęli go jego zawodnicy. Był on zgodny z filozofią całej Akademii Lecha Poznań, która zakłada ofensywną, odważną i widowiskową grę. To właśnie lechici mogli pochwalić się w minionej rundzie zdecydowanie najskuteczniejszym atakiem, strzelając 51 goli, ale przy tym nie zapominali o tyłach, ponieważ dali zaskoczyć się zaledwie 9 razy. To także zresztą najlepszy wynik w całej grupie.

- Chcieliśmy dominować, posiadać piłkę, prezentować szybką i kreatywną grę w fazie atakowania, kreować większą liczbę okazji do zdobycia bramek od rywala, zachowując przy tym skuteczność i intensywność w działaniach. W defensywie natomiast zależało nam na wysokiej obronie i pressingu skutkującym jak najszybszym odbiorem piłki oraz odpowiednią reakcją po jej stracie – charakteryzuje szkoleniowiec juniorów młodszych.

Jak sam twierdzi, progres jego poszczególnych graczy oraz drużyny jako całości był dostrzegalny praktycznie z tygodnia na tydzień. Każdy z jego podopiecznych znajduje się co najmniej krok do przodu względem tego, gdzie znajdował się w lipcu, gdy rozpoczęła się współpraca między nimi. - Nie wszystkie mecze były doskonałe, cały czas musieliśmy rozmawiać o rezerwach i obszarach do poprawy. Dzięki temu, że chłopcy potrafią słuchać, a następnie wprowadzać w życie wszelkie uwagi, zespół oraz jego poszczególni zawodnicy funkcjonowali coraz lepiej. To nie tylko ocena sztabu, ale również samych graczy, od których otrzymujemy informacje zwrotne podczas analizy indywidualnej. To ma być proces harmonijny, mimo że zdajemy sobie sprawę z tego, że to młodzi ludzie, podatni na wahania formy. Tym bardziej cieszy to, że nie mówimy tylko o rozwoju techniczno-taktycznym czy motorycznym. Mowa także o pracy nad przygotowaniem mentalnym ze strony doktor Karoliny Chlebosz. Nie mam wątpliwości, że przyszło nam funkcjonować z fajnym materiałem ludzkim i nie zapominamy, że chcemy wychować zawodników na dobrych i szlachetnych ludzi – opowiada trener niebiesko-białych.

To, że jego podopieczni umieją słuchać i błyskawicznie wcielać w życie wszelkie rady, widać było zresztą na ligowych boiskach w tej zakończonej już rundzie. Po przerwie zdobyli blisko dwa razy więcej bramek i to właśnie czasem po zmianie stron zmuszeni byli przeważać szalę na swoją korzyść. – Zawsze trzeba wyczuć, co potrzebne jest drużynie w danym momencie, czy trzeba ją pobudzić mocniejszym słowem, czy podejść do sprawy na spokojnie. To zespół wdzięczny do przyjmowania wskazówek, a w pracy trenerskiej nie ma nic lepszego, niż to gdy zawodnik czyni to w sposób efektywny – mówi szkoleniowiec, który przyczyn powyższej statystyki widzi także w innym aspekcie. – Drużyny często dzielnie trzymały się w pierwszych połowach, grając jak równy z równym, ale po zmianie stron odjeżdżaliśmy im pod względem motorycznym, a nasza dominacja stawała się coraz większa. To właśnie prowadziło do kolejnych okazji pod bramką i zdobywanych bramek – nie ukrywa szkoleniowiec, który pracuje z tą ekipą drugi sezon z rzędu.