Przywódca - Mieczysław Tarka

Mieczysław Tarka na świat przyszedł 11 grudnia 1919 roku w Kobylim Polu, które wtedy było osadą, a do Poznania zostało włączone dopiero w czasie II Wojny Światowej. Nie wywodził się z rodziny z tradycjami piłkarskimi, ale ojciec był kolejarzem i z czasem cała rodzina przeniosła się na ulicę Wspólna na poznańskim Dębcu.

Tarka od młodzieńczych lat imponował atletyczną budową ciała, siłą oraz ogólną sprawnością fizyczną. Za młodu próbował swych sił w wielu dyscyplinach sportowych. Grał w szczypiorniaka, uprawiał boks, kajakarstwo czy różne konkurencje lekkoatletyczne. Największe sukcesy wróżono mu w koszykówce, w pewnym okresie był nawet rezerwowym KPW, co w światku koszykarskim stanowiło spore wyróżnienie. Mietek jednak zdecydował się postawić na futbol.

Na treningi klubu z Dębca zaprowadził go szkolny kolega Edmund Białas. Tarka dość szybko awansował do podstawowego składu Lecha (choć wtedy przyjmował on wiele nazw jak KPW, KKS, ZZK czy Kolejarz). Nie sposób ocenić datę jego debiutu w dorosłej piłce, ale z pewnością miało to miejsce przed 1937 rokiem. Gdy miał niespełna 20 lat wraz z Białasem został powołany do reprezentacji Polski na wrześniowe spotkania z Bułgarią i Jugosławią, które jednak nie doszły do skutku z powodu wybuchu wojny. Podczas niej Tarka nie zaniechał gry w piłkę, reprezentował drużynę Dębca, której był współzałożycielem. W tamtych czasach uprawianie futbolu było dużym aktem odwagi.

Mimo, że działania wojenne odebrały Tarce najlepsze lata to po ich zakończeniu wciąż był wyróżniającym się środkowym obrońcą polskiej ligi. W Kolejorzu był wręcz zawodnikiem niezastąpiony, a że obdarzony był dużą charyzmą to na wiele lat został kapitanem drużyny. Z Lechem wywalczył awans do Ekstraklasy, a w niej dwukrotnie udało mu się zająć trzecie miejsce i zdobyć brązowy medal. Po wojnie dwukrotnie zagrał także w reprezentacji Polski. Lech reprezentował przez całą swój karierę, którą zakończył w listopadzie 1953 roku. Po wojnie opuścił tylko jedno spotkanie ligowe poznaniaków (w 1948 roku przeciwko AKS Chorzów). W latach 1934-1953 w niebiesko-białych barwach rozegrał 185 potwierdzonych spotkań, z czego 123 w Ekstraklasie, w której zdobył trzy gole.

Po zakończeniu kariery natychmiast rozpoczął pracę trenera. Poza epizodem w Olimpii Poznań (1957-1961) w tej roli prawie całą karierę spędził w ekipie Kolejorza. Pierwszym szkoleniowcem był trzykrotnie. W latach 1954-1957, 1961-1962 oraz 1966-1968. Łącznie prowadził Lecha w 149 meczach ligowych i 12 spotkaniach o Puchar Polski. Mieczysław Tarka zmarł 7 lutego 1976 roku po pięciu latach zmagań z ciężką chorobą. Miał wtedy dopiero 56 lat. Odszedł zdecydowanie za wcześnie.