Przywiązany do barw - Dariusz Skrzypczak
Przez całą swą długą karierę związany był tylko z trzema klubami. W Polsce występował w Rawii Rawicz i Lechu Poznań. Potem wyjechał do Szwajcarii, gdzie reprezentował barwy Aarau. Rozegrał ponad 500 spotkań na poziomie pierwszoligowym. W reprezentacji Polski wystąpił w siedmiu spotkaniach, ale gola nie udało mu się zdobyć.
Urodził się 13 listopada 1967 roku w Rawiczu. Mając 11 lat rozpoczął treningi w miejscowej Rawii, gdzie jego pierwszym trenerem został Marian Kempa. Młody Darek robił bardzo szybkie postępy i wzbudzał zainteresowanie większych klubów. Działacze Lech o istnieniu młodego, utalentowanego chłopaka z Rawicza dowiedzieli się od trenera młodzieży Jerzego Skolasińskiego. Reakcja klubu była natychmiastowa. Do rodzinnego domu Darka udała się delegacja w składzie Roman Łoś i Wojciech Wąsikiewicz. Dla chłopaka propozycja gry w Lechu była spełnieniem marzeń, bo choć z Rawicza bliżej jest do Wrocławia to Darek od dziecka był kibicem Kolejorza.
W wieku 14 lat trafił do grupy młodzieżowej poznaniaków prowadzonej przez Romana Łosia. Rozwój młodego piłkarza nabrał jeszcze większego tempa. Regularnie występował w juniorskich reprezentacjach kraju. W 1984 roku wywalczył w Związku Radzieckim brązowy medal Mistrzostw Europy z kadrą U-16, w skład której wchodzili m.in. Roman Kosecki, Jacek Ziober i Andrzej Rudy. W tym samym roku zadebiutował w seniorskiej drużynie Lecha, w zwycięskim 1:0 meczu z Górnikiem Zabrze. Darek nadal niezwykle harmonijnie się rozwijał i z czasem zaczął odgrywać coraz ważniejszą rolę w zespole Kolejorza, przez lata będąc jednym z najlepszych rozgrywających w lidze. Mimo wielu propozycji z innych klubów nigdy nie myślał o zmianie barw. W Poznaniu grał do 1994 roku. Rozegrał w tym czasie 245 spotkań ligowych, 14 w europejskich pucharach, 14 w Pucharze Polski i trzykrotnie rywalizował o Superpuchar Polski. Były to bardzo owocne występy, z Lechem wywalczył 3 tytuły Mistrza Polski (1990,1992,1993), Puchar Polski w 1988 roku oraz dwa Superpuchary w 1990 i 1993 roku. Nie miał jednak szczęścia do legendarnych meczy Kolejorza na europejskiej arenie. Z meczu przeciwko Barcelonie wykluczyły go problemy dyscyplinarne, z którymi nigdy później nie miał już kłopotów. Natomiast po wyśmienitym występie w pierwszym spotkaniu przeciwko Olympique Marsylia, w rewanżu padł ofiarą tajemniczego zatrucia i nie pojawił się na boisku.
Kariera reprezentacyjna piłkarza nie jest imponująca. W dorosłej kadrze występował tylko przez rok i zdążył rozegrać raptem siedem spotkań. Debiutował w sierpniu 1991 roku w Poznaniu, na Bułgarskiej Polska grała z Francją. Debiut nie był udany, Biało-Czerwoni przegrali aż 1:5. Kolejne pięć spotkań Darka w kadrze zakończyło się zwycięstwem Polaków. Ostatni mecz Skrzypczaka z orzełkiem na piersi w 1992 roku to porażka 0:3 ze Szwecją.
Po latach świetnej gry w Poznaniu w 1994 roku zdecydował się na transfer zagraniczny. Jego kolejnym i jak się później okazało ostatnim klubem było szwajcarskie Aarau, gdzie miał zastąpić Ryszarda Komornickiego. W Aarau grał przez dziewięć lat. Ostatni oficjalny mecz popularny Skrzypek rozegrał w maju 2003 roku przeciwko FC Luzern. W zespole ze stadionu Brügglifeld rozegrał ponad 300 spotkań, w tym 269 w pierwszej lidze. Nie święcił tam jednak żadnych sukcesów. Szwajcaria spodobała mu się tak bardzo, że zdecydował się właśnie tam rozpocząć kursy trenerskie. Dziś wciąż pozostał wierny Aarau i pracuje tam jako trener młodzieży. Dąży do zdobycia licencji Pro, która umożliwia samodzielne prowadzenie pierwszej drużyny w całej Europie. Kto wie, może kiedyś powróci do Poznania, już w roli pierwszego trenera drużyny Kolejorza.