Cierpliwość popłaciła, widać jej efekty

Głównym pomysłodawcą sprowadzenia wtedy 13-letniego zawodnika był klubowy skaut Tadeusz Jaros. Obserwował go między innymi w spotkaniach kadry Śląskiego Związku Piłki Nożnej, w której Gogół imponował charakterem, kontrolą nad piłką i wysokimi umiejętnościami piłkarskimi. Gracz został scharakteryzowany przez byłego szkoleniowca jako jeden z najbardziej wyróżniających się w tej drużynie, zresztą obok innego późniejszego lechity - obrońcy Jerzego Tomala. Decyzja została podjęta szybko: trzeba było zrobić wszystko, żeby pomocnik zagrał dla Lecha.

Otrzymał więc on zaproszenie na treningi do wronieckiej części Akademii, przebywał w niej kilkanaście dni, ale jeszcze wtedy nie był gotowy na daleki wyjazd od swojego miejsca zamieszkania. - To też świadczyło o pewnej dojrzałości Patryka, że przyszedł do nas, powiedział, że jeszcze nie będzie w stanie dawać z siebie codziennie sto procent na treningach czy w meczu. Nie było sensu, żeby mieszkał tutaj, ale bił się z myślami i tęsknił za domem, więc postanowiliśmy poczekać na niego rok. W międzyczasie gościł u nas kilka razy, adaptował się powoli do stylu życia tu panującego. Wytrwaliśmy w naszych wcześniejszych postanowieniach, wykazaliśmy się odpowiednio cierpliwością. Obecnie doszliśmy do takiego etapu, w którym prawie że najrzadziej wraca do domu na weekendy, przyzwyczaił się do tego rytmu, traktuje Akademię jak swój drugi dom - tłumaczy trener, który prowadzi urodzonego w 2003 roku zawodnika od momentu jego przyjścia do Wronek. W tych rozgrywkach Centralnej Ligi Juniorów zanotował on piętnaście występów, dwie bramki oraz jedną asystę.

- Przez poprzednie lata może i troszkę pozostał wycofany, trochę na uboczu, ale nabrał niewiarygodnej pewności siebie. Na boisku bywa wręcz bezczelny, potrafi ośmieszyć rywala "dziurą" jeszcze go nawrócić na drugą stronę, nie boi się także mocnego kontaktu z przeciwnikiem. Gra na granicy ryzyka, ale często z korzyścią dla zespołu. Poza murawą to z kolei bardzo kulturalny, grzeczny i ułożony chłopak. Jego zmiana polega jednak na tym, że mocno wierzy w tę obraną przez siebie drogę - charakteryzuje Gogoła jego opiekun.

Jego mocny charakter daje o sobie znać nawet w codziennych sytuacjach, nie odpuszcza nawet starszym kolegom, przydaje mu się w walce o swoje. Czasem jednak lechita pokazywał go za bardzo. - W przeszłości wielokrotnie nie godził się na to, że nie otrzymuje powołań do kadry, prosiłem go, żeby nie emanował tym tak na zewnątrz, bo to się przekłada na zespół. Patryk to zrozumiał, potrafił nad tym zapanować, zależało mu na tym, żeby kontrolować te zachowania i żeby to szło w parze ze spełnianiem naszych oczekiwań wobec niego - podkreśla szkoleniowiec. Na wyróżnienia w oczach selekcjonerów drużyn narodowych zresztą się doczekał i uzbierał już dwucyfrową liczbę gier w koszulce z orzełkiem na piersi.

Jeśli chodzi o umiejętności Gogoła, także i one zostały rozwinięte w minionych latach na różnych płaszczyznach. - Kiedyś miał on nawyk długiego utrzymywania się piłce, holowania jej, spędzał przy niej za dużo czasu. Cały czas potrafi ją prowadzić, dryblować, ale teraz potrafi pozbyć się jej szybciej. Dysponuje dobrym uderzeniem z dystansu, umie zdobywać naprawdę spektakularne bramki. Ma pewne braki, nad którymi musi cały czas pracować, ale dzięki regularnej, sumiennej pracy, którą wykonuje może wskoczyć na wysoki poziom - podsumowuje trener.

W dzisiejszym #BestOfAkademiaFlash królują ???? z dystansu. W rolach głównych Antek Kozubal, Patryk Gogół i Filip Szymczak, zapraszamy ???? pic.twitter.com/0Q1Xfcy7B7

— Akademia Lecha Poznań (@AkademiaLP) April 30, 2020