Tuzy szkoleniowe w Poznaniu. Kolejorz wzorem dla Europy

Skąd w młodzieżowej piłce wzięli się Edwin van der Sar, czy Nuno Gomes, jeden z najlepszych napastników w historii reprezentacji Portugalii? Dlaczego Karol Linetty jest wzorcowym przykładem pracy szkoleniowej klubu? Na 3 tygodnie przed spotkaniem ECA Youth Working Group w Poznaniu rozmawiamy na ten temat z Olivierem Jaroszem z ECA.

ECA YWG po raz pierwszy w historii spotka się w Polsce i od razu odwiedza Poznań. Skąd pomysł, by trafić właśnie do serca Wielkopolski?

ECA poprzez spotkanie, które po raz pierwszy w historii będzie miało miejsce w Polsce, chce podkreślić bardzo interesującą inicjatywę jednego ze swoich członków. Chodzi o konferencję szkoleniową organizowaną przez Lecha Poznań, w której uczestniczą trenerzy młodzieżowi (i nie tylko), a jej celem podstawowym jest rozwój piłki nożnej.

To bardzo ciekawy koncept, bo w jeden weekend odbywa się Lech Conference i tuż po niej halowy turniej piłkarski dla zawodników U-12, w którym uczestnikami – w zdecydowanej większości – są członkowie ECA. Z chęcią przyjęliśmy zaproszenie Lecha, by pierwsza w tym cyklu (2015-2017) grupa robocza odbyła się właśnie w Poznaniu.

Lech Poznań jest klubem, dla którego szkolenie młodzieży jest jednym z fundamentów i powodów do dumy. Czy to też był argument za tym, by przychylnie podejść do oferty Kolejorza, by zorganizował to spotkanie?

Lech Poznań podejmuje właściwe kroki aby stworzyć własną akademię piłkarską, która w zasadzie mogłaby się przybliżyć do funkcjonowania europejskich standardów. Lech musi znaleźć swoją własną drogę, recepturę. Łatwo bowiem skopiować strukturę, jednak nie da się tego zrobić z filozofią. Trzeba mieć własną. Dla zbyt wielu klubów na Starym Kontynencie zadanie związane z rozwojem piłki młodzieżowej pozostaje ciągle z czymś, co należy „odfajkować”, by sprostać wymogom europejskim i sprzyjać ogólnemu trendowi, że każdy wielki i szanujący się klub powinien mieć własną szkółkę.

Kluby na średnim i niższym poziomie, np. w Ligi Europejskiej, po pierwsze muszą przejawiać inicjatywę, ale też po drugie – wcale nie muszą niczego zazdrościć wielkim klubom posiadającym nowe i zachwycające obiekty najwyższej jakości. Nie chodzi wcale o liczbę boisk i inne materialne aspekty, ale o strategię i metodologię. Sukcesy polityki młodzieżowej osiąga się nie tylko poprzez finansowe inwestycje, bo te wymagają także przyjęcia właściwego nastawienia do rozwoju młodzieży.

Kluby, które szkolą wyłaniające się talenty niekoniecznie wydają wiele pieniędzy, ale wierzą w młodych i ich przyszłość, awansują ich do pierwszej drużyny w odpowiednio wczesnym wieku i tu za wzorowy przykład może służyć właśnie Karol Linetty.

Grupie przewodniczą Edwin van der Sar i Bodo Menze, czyli postaci nietuzinkowe i - zwłaszcza w pierwszym wypadku - powszechnie znane. Jaki jest cel angażowania byłych gwiazd piłkarskich do takiej działalności?

Dziś mówimy o Edwinie van der Sarze, Bodo Menze, czy Nuno Gomesie z Benifiki, którzy przyjadą do Poznania. Spójrzmy jednak na to szerzej – skąd oni się biorą w piłce po zakończeniu kariery? To co przyciąga byłych piłkarzy do kontynuacji i do różnych aspektów związanych z funkcjonowaniem akademii piłkarskich, to wizja wyszkolenia piłkarzy, którzy robią podobną karierę, wchodzą na poziom międzynarodowy. To daje ogromną satysfakcję, poczucie wykonania pracy i przyciąga zawodników, którzy przekazując swoje doświadczenie, niczym w sztafecie, przekazują cząstkę siebie kolejnemu pokoleniu. Dla nas – jako organizacji – istotne jest też to, że kiedy widzimy utalentowanego gracza i dowiadujemy się, że został on wyłoniony z jednego z ośrodków szkoleniowych klubów, znajdujemy kolejny dowód na to, że nasze działania mają sens i osiągamy w ten sposób sukcesy.

Na czym polegają i jak wyglądają spotkania takich grup roboczych?

To przede wszystkim okazja, by ponad 20 przedstawicieli różnych europejskich klubów spotkało się i przedyskutowało pewne pomysły, również zmiany. Grupa robocza to organ konsultacyjny ECA, której w naszym przypadku celem jest rozwój piłki młodzieżowej, praca nad dostosowywaniem regulacji, funkcjonowaniem akademii młodzieżowych. Wyznaczamy cele i trendy, nad którymi będziemy pracowali też w przyszłości. ECA YWG to organ opiniotwórczy, składamy swoje propozycje do komitetu wykonawczego (najwyższy szczebel ECA), które później są sugerowane i rekomendowane na poziomie UEFA. Efektem naszych działań był sam pomyśl stworzenia rozgrywek dla młodzieży na europejskim poziomie. Z tej inicjatywa powstała UEFA Youth League, a ostatnio udało nam się przekonać UEFA aby dopuściło krajowych mistrzów kategorii wiekowej U-19 do europejskich pucharów właśnie na poziomie juniora starszego. Uznaliśmy słusznie, że w poprzednim systemie niekoniecznie wszystkie drużyny z Ligi Mistrzów miały młodzieżowe drużyny. Teraz założenia rozgrywek tworzą już młodym piłkarzom możliwości poznania i gromadzenia doświadczenia europejskiego.

Jak efekty pracy ECA YWG wpływają na życie codzienne akademii piłkarskich w Europie?

Mamy do czynienia z dwoma rodzajami efektów naszego działania. Po pierwsze nasze spotkania to nieformalna okazja dla klubów lub dyrektorów akademii do dyskusji, wymiany doświadczeń, a także znalezienia odpowiedzi na problematyczne pytania nękające świat piłki młodzieżowej.

Po drugie – już na płaszczyznie formalnej – w nawiązaniu do naszego raportu (Youth Academy Report) w ostatnich latach bardzo mocno pracowaliśmy nad kwestiami znacznie bardziej szczegółowymi, takimi jak zarządzanie i funkcjonowanie młodzieżowych akademii, przejście z drużyn młodzieżowych do pierwszej drużyny, oraz – co bardzo ważne – wykształcenie piłkarzy. Przecież nie każdy z nich jest w stanie awansować do pierwszej drużyny, a każdy musi zakończyć edukację na możliwie najwyższym poziomie.

Rolą Youth Working Group jest też podkreślenie znaczenia strategii młodzieżowej dla klubów. Jeżeli piłka nożna jest dziś budowana na klubach, to kluby – mówiąc obrazowo – powinny być budowane na skałach, którymi są ich akademie piłkarskie i systemy wyszkolenia.

ECA YWG spotyka się w Poznaniu 3 grudnia. Już dzień później w Arenie odbędzie się Lech Conference, która jest największą konferencją szkoleniową w Polsce organizowaną przez klub piłkarski. Uczestniczą w niej trenerzy, których kluby są również członkami ECA. Wy - jako organizacja – również śledzicie takie wydarzenia?

ECA już od paru lat śledzi Lech Conference. Sam miałem okazję być w Poznaniu w związku z tym wydarzeniem kilkukrotnie. Zresztą, niejednokrotnie rekomendowaliśmy też prelegentów, którzy pojawiali się w Arenie. To choćby Bodo Menze, czy Michel Bruyninckx i Jose Riga z Aspire Academy, którzy kiedyś pracowali w jednej z najlepszych akademii w Belgii, w Standard Liège. To są właściwe okazje dla podnoszenia poziomu i doświadczeń europejskich.

Lechowi należy pogratulować tego wspólnego przedsięwzięcia w postaci Lech Cup i Lech Conference. Mam nadzieję, że będzie ono brane za przykład nie tylko na płaszczyźnie polskiej, czy Europy Wschodniej, ale przez wszystkie inne kluby ECA. Sam koncept organizowania takiej inicjatywy poprzez klub jest bardzo potrzebny i ciekawy. W Poznaniu robi się to z myślą o rozwoju piłki, cała piramida piłkarska jest oparta na klubach, czym one są silniejsze, tym silniejsza jest piłka nożna.

Europejskie Stowarzyszenie Klubów (ECA) jest samodzielnym, niezależnym organem bezpośrednio reprezentującym drużyny piłkarskie w Europie. Zadaniem ECA jest ochrona i promocja europejskiej klubowej piłki nożnej na arenie międzynarodowej. Do celów organizacji należy także stworzenie nowego modelu zarządzania, który podkreśliłby kluczową rolę klubów w piłce nożnej. Obecnie ma 220 członków w tym KKS Lech Poznań, Legia Warszawa, Wisła Kraków, Ruch Chorzów i WKS Śląsk Wroclaw.

Od samego początku istnienia ECA, Grupy Robocze stanowią kamień węgielny struktury organizacyjnej Stowarzyszenia. Aktywnie zapewniają one wsparcie i doradztwo dla Zarządu Wykonawczego ECA oraz przedstawicieli Stowarzyszenia uczestniczących w komisjach lub grupach roboczych na poziomie UEFA, FIFA oraz Unii Europejskiej. Ich udział jest kluczowy i strategiczny dla organizacji.