Festiwal nieskuteczności

W pierwszej połowie Lech nie grał zbyt dobrze. Wprawdzie rywalom nie pozwolił na zbyt wiele, ale sam stworzył sobie tylko jedną stuprocentową sytuację, którą zmarnował Kasper Hamalainen. Dużo ożywienia w poczynania poznaniaków wniósł wprowadzony w przerwie Gergo Lovrencsics. Węgier rozegrał najlepsze spotkanie od czasu debiutu w T-Mobile Ekstraklasie i był chyba najbliżej zdobycia zwycięskiej bramki, gdy po jego strzale piłka po rękach bramkarza zatrzymała się na poprzeczce. - Ciężko być szczęśliwym skoro tylko zremisowaliśmy. Ze swojej zmiany mogę być jednak zadowolony. Moja postawa w tym meczu daje mi nadzieję na to, by kolejne spotkanie rozpocząć już w pierwszej jedenastce. Kiedy dostaję szansę to muszę grać tak jak w sobotę albo jak w meczu z Ruchem. Latem będzie się przecież decydowała moja przyszłość, więc muszę pokazywać się z jak najlepszej strony. Codziennie ciężko pracuję, bo chcę tutaj zostać - mówił po meczu wypożyczony z Lombard Papa Gergo Lovrencsics.


Zanim Lovrencsics sprawdził wytrzymałość poprzeczki to zmarnował jeszcze sytuację sam na sam z Emilijusem Zubasem. Jednak nie tylko węgierski skrzydłowy nie mógł sobie poradzić z golkiperem GKS-u. Litwin bronił jak w transie i głównie dzięki jego znakomitej postawie goście wracają do Bełchatowa z punktem. - Na pewno te interwencje robią wrażenie. Tak jak cały tegoroczny bilans defensywy Bełchatowa. W pamięci utkwiła mi szczególnie sytuacja Lovrencsicsa i obrona jego strzału. W 4 meczach drużyna GKS-u nie straciła żadnej bramki. W meczu z nami mieli jednak też dużo szczęścia, choć trzeba przyznać, że wiele z naszych uderzeń to nie były jakieś bardzo trudne piłki - docenił postawę Zubasa, rezerwowy bramkarz Lecha Krzysztof Kotorowski.

Bohaterem sobotniego spotkania powinien zostać nie Zubas, a Piotr Reiss. Legenda Kolejorza na placu gry pojawiła się w 78 minucie w miejsce bezbarwnego w sobotę Łukasza Teodorczyka. Trener Rumak liczył na jego doświadczenie, podobnie jak kibole Lecha, którzy przywitali go z ogromnym entuzjazmem. Reiss wszedł na boisko i w 83 minucie po podaniu Lovrencsicsa miał piłkę meczową, jednak nieatakowany z 5 metrów uderzył wprost w Zubasa. - Piłka utknęła mi gdzieś w błocie w polu bramkowym i uderzyłem źle. Pretensje mogę mieć jednak tylko do siebie. Szkoda, bo mogła to być moja ostatnia bramka w karierze, do tego bardzo ważna, bo dająca cenne trzy punkty - nie mógł odżałować Piotr Reiss.

Niewykorzystane okazje mogły się zemścić na Lechu na minutę przed końcem. Po podaniu Basty najlepszą okazję meczu zmarnował Kamil Wacławczyk, który z kilku metrów jakimś cudem przeniósł piłkę nad poprzeczką. - W końcówce dopisało nam szczęście. Rywal nie trafił do bramki z 2-3 metrów. Mogliśmy w tej sytuacji zostać ukarani za niewykorzystane sytuacje - przyznał bramkarz Lecha Jasmin Burić. Sytuacja Wacławczyka do znudzenia przypominała okazję, którą przy Bułgarskiej przed półtora roku zmarnował Ivica Vrdoljak. Analogii jest zresztą zdecydowanie więcej. Lech, prowadzony wówczas jeszcze przez Jose Mari Bakero, absolutnie zdominował Legię. Był jednak tak samo nieskuteczny jak w sobotę, trafił na tak samo doskonale dysponowanego bramkarza rywali (wtedy Kuciak) i na końcu miał szczęście, gdy przeciwnik marnował 200-procentową szansę na zdobycie zwycięskiej bramki.